طرز اعمال مراقبه چه طور میباشد؟
در اینجا به روش ایفا یک مراقبه مبنا و بی آلایش برای مبتدیان خواهیم دکتر روانشناس پرداخت.
برای اجرا مراقبه یک گوشه و کنار آهسته را تعیین فرمائید. دستگاه تلویزیون، گوشی و هر وسیله الکترونیکی دیگری را که صدا یا این که موجی ساخت‌و‌ساز می‌نماید، سکوت فرمایید. درصورتی که جزو کسانی می باشید که با پخش موسیقی شل‌خیس تمرکز میکنید، یک موسیقی ملایم یا این که صدای طبیعت مانند بارش باران را در دور و بر مراقبه پخش نمائید.
یک جامه شل و گشاد بپوشید. کوشش فرمایید جامه‌هایتان به‌سیرتکامل‌ای باشد که گرما یا این که سرمای فرنگی را حس نکنید.
قبل از اعمال مراقبه، بازه‌مجال اعمال آن را معین نمائید. اساتید مراقبه دو نشست ۲۰ دقیقه‌ای در روز را توصیه می‌نمایند، ولی در صدر بایستی از فرصت‌های کوتاه ۳ تا ۵ دقیقه در روز شروع فرمائید. مهمترین قضیه این میباشد که هر دوران‌وقتی را گزینش میکنید، به آن پایبند باشید.
قبل از استارت مراقبه یکسری تمرین کششی ایفا دهید تا از سفتی تن خودداری گردد. اکثر اوقات اشکال مدیتیشن به طور نشستن در یک نقطه برای برهه زمانی‌فرصت مشخصی می‌باشند. بدین ترتیب اصلی میباشد که پیش از آغاز، هرگونه تنش یا این که فشار را از روی ماهیچه‌ها بردارید.
در یک شرایط شل بنشینید. روی کوسن، صندلی یا این که نیمکت مراقبه میتوانید بنشینید. خوب میباشد پا‌ها را از روی هم عبور دهید و لگن خاصره را پاره ای به جلو هدایت نمائید تا ردیف فقرات به‌شکل تماماً عمود بر نشیمنگاه قرار بگیرد. اصلی این میباشد که ردیف فقرات به طور کاملً راست و تن در تعادل باشد.
چشمان خویش را ببندید. این فعالیت به ارتقا تمرکز شما یاری می‌نماید.
روی تنفس خویش تمرکز نمایید. ریلکس نفس بکشید و سعی در تهیه و تنظیم کردن آن نداشته باشید. فقط بر رمانتیک که به هنگام تنفس به شما دست میدهد، تمرکز فرمایید. به تکان شکم، قفسه سینه، کتف‌ها و ورود و خروج هوا از روش بینی توجه نمایید.
به دنبال میتوانید بسته به نوع مراقبه از بیان مانترا، تصویر‌های خیالی و غیره برای ارتقاء تمرکز به کارگیری فرمائید.
نکته حائض اهمیت درباره پرت شدن حواس حین مراقبه
در اولِ اعمال مراقبه، تمرکز بسیار سخت میباشد و ذهن ها گوناگون به ذهنیت شما هجوم میاورند. این قضیه تماماً طبیعی میباشد. نکته حائض اهمیت این میباشد که به خویش هیچ تنشی وارد نکنید بلکه با ملایمت و بخشندگی مجدد و مجدد دقت خویش را به تمرین برگردانید. با تمرین مداوم این اذهان کمتر و تمرکز شما بیشتر میشود.
تفاوت یوگا و مدیتیشن چیست؟
در یوگا بیشتر تمرکز روی سالم جسمانی شخص میباشد، در کنار اینکه کوشش میکنیم تا اذهان منفی را از خویش به دور کنیم بعضی از عادت‌های خطا خویش را اصلاح خوا هیم کرد، بنابراین قادر خواهیم بود با خویش واقعیمان رابطه صدق برقرار کنیم. در یوگا تمرینات فرضی و جسمی در کنار یکدیگر جاری ساختن میگردند. به همین استدلال آدم هم به ثبات فکری و هم به وقار روحی و کم عقل می رسد.
ولی در مدیتیشن فقط روی متانت روحی و خل وچل شخص تمرکز می‌نماید و ابدا در بهبود تندرست جسمی دخالتی نخواهد داشت. در هنگام مدیتیشن کل تمرکز و حواس خویش را روی ذهن و روح خویش قرار می‌دهید، به گونه ای که می بایست به جریان انرژی تن خویش متصل گردید.
با این اوصاف می‌اقتدار اظهار کرد که مدیتیشن بخشی از یوگا میباشد. پس از جاری ساختن یوگا سطح انرژی شما بسیار بالا می‌رود، با جاری ساختن مدیتیشن می توانید این مفدار انرژی را در دست گرفتن فرمایید. در واقع تفاوت یوگا و مدیتیشن بیشتر در نوع جاری ساختن آن میباشد، یوگا در قبال مدیتیشن از رنج و دشواری بیشتری بهره مند خواهد بود.
واهمه از ظلمت (نیکتوفوبیا) چیست؟
اصطلاح نیکتوفوبیا از دو واژه یونانی گرفته گردیده‌است (nyktos) به معنای شب و (phobia) به معنای واهمه.
پژوهشگران دریافته‌اند که ظلمات در مغز پاسخی ساخت می‌نماید که منجر آزاد شدن مواد شیمیایی می شود که شعور اشخاص از اضطراب را ارتقاء میدهد. درحالی که برخی از اشخاص میتوانند این اضطراب ارتقاء یافته را آهسته نمایند، بعضی دیگر در جاری ساختن آن ناتوان می باشند. به مکان کاهش اضطراب، این اشخاص اضطراب‌شان را ارتقاء می دهند و یک سطح خوف شدید و غیرمنطقی ساخت‌و‌ساز می‌نمایند. هراس از ظلمت در کودک ها امری به طور کامل طبیعی میباشد. ولی با پرورش طفل و بزرگتر شدن این واهمه فروکش می‌نماید.
خوف از ظلمت در بزرگسالی ناتوان کننده میباشد و قادر است منجر گردد که شخص حتی از رفتن به خارج در شب دوری نماید.
علائم فوبیای ظلمات
علائمی که ممکن میباشد در تاثیر نیکتوفوبیا تجربیات فرمایید بسیار مشابه علائمی میباشد که در بقیه فوبیاها چهره میدهد. اشخاص در گیر به‌این نوع فوبیا وقتی که در ظلمات قرار می گیرند واهمه و اضطراب شدیدی را تجارب می‌نمایند. علائم ممکن میباشد در شغل‌های روزانه و همت در مکتب یا این که فضا فعالیت تداخل ساخت و ساز نماید. حتی ممکن میباشد سبب ساز جراحت به سالم اشخاص گردد.
فوبیاهای گوناگون علائم مشابهی دارا هستند. این علائم ممکن میباشد جسمی یا این که عاطفی باشند. اشخاص دچار به نیکتوفوبیا، علائم را در ظلمت از خویش بروز میدهند و حتی با تامل کردن به‌این مورد در گیر استرس و اضطراب می گردند.
علائم جسمی عبارت‌اند از:
اشتباهات تنفسی
ارتقا ضربان قلب
درد قفسه سینه
لرزیدن یا این که سوزن سوزن شدن
سبکی رمز یا این که سرگیجه
غم معده
گرگرفتگی تعریق سرد
علائم عاطفی عبارت‌اند از:
حس اضطراب یا این که وحشت شدید
نیاز شدید برای گریزو فرار از موقعیت
تلف کردن در دست گرفتن یا این که حس دیوانگی
حس میکنید ممکن میباشد بمیرید یا این که از هوش بروید
حس ناتوانی نسبت به هراس
نیکتوفوبیا چقدر شایع میباشد؟
Nyctophobia یا این که واهمه از ظلمت خیر صرفا در بزرگسالان بلکه در خردسال ها هم یک عارضه شایع میباشد. بعضا از پژوهشگران تقریب زده‌اند که به طور تقریبً ۴۵ درصد از خردسالان هراس از ظلمت دارا هستند. نیکتوفوبیا یکی رایج‌ترین خوف‌ها در میان خردسال ها ۶ تا ۱۲ ساله میباشد. شدت این عارضه در سنین نوجوانی بیش از دیگر عصر‌ها میباشد.
طرز اعمال مراقبه چه طور میباشد؟
در اینجا به روش ایفا یک مراقبه مبنا و بی آلایش برای مبتدیان خواهیم دکتر روانشناس پرداخت.
برای اجرا مراقبه یک گوشه و کنار آهسته را تعیین فرمائید. دستگاه تلویزیون، گوشی و هر وسیله الکترونیکی دیگری را که صدا یا این که موجی ساخت‌و‌ساز می‌نماید، سکوت فرمایید. درصورتی که جزو کسانی می باشید که با پخش موسیقی شل‌خیس تمرکز میکنید، یک موسیقی ملایم یا این که صدای طبیعت مانند بارش باران را در دور و بر مراقبه پخش نمائید.
یک جامه شل و گشاد بپوشید. کوشش فرمایید جامه‌هایتان به‌سیرتکامل‌ای باشد که گرما یا این که سرمای فرنگی را حس نکنید.
قبل از اعمال مراقبه، بازه‌مجال اعمال آن را معین نمائید. اساتید مراقبه دو نشست ۲۰ دقیقه‌ای در روز را توصیه می‌نمایند، ولی در صدر بایستی از فرصت‌های کوتاه ۳ تا ۵ دقیقه در روز شروع فرمائید. مهمترین قضیه این میباشد که هر دوران‌وقتی را گزینش میکنید، به آن پایبند باشید.
قبل از استارت مراقبه یکسری تمرین کششی ایفا دهید تا از سفتی تن خودداری گردد. اکثر اوقات اشکال مدیتیشن به طور نشستن در یک نقطه برای برهه زمانی‌فرصت مشخصی می‌باشند. بدین ترتیب اصلی میباشد که پیش از آغاز، هرگونه تنش یا این که فشار را از روی ماهیچه‌ها بردارید.
در یک شرایط شل بنشینید. روی کوسن، صندلی یا این که نیمکت مراقبه میتوانید بنشینید. خوب میباشد پا‌ها را از روی هم عبور دهید و لگن خاصره را پاره ای به جلو هدایت نمائید تا ردیف فقرات به‌شکل تماماً عمود بر نشیمنگاه قرار بگیرد. اصلی این میباشد که ردیف فقرات به طور کاملً راست و تن در تعادل باشد.
چشمان خویش را ببندید. این فعالیت به ارتقا تمرکز شما یاری می‌نماید.
روی تنفس خویش تمرکز نمایید. ریلکس نفس بکشید و سعی در تهیه و تنظیم کردن آن نداشته باشید. فقط بر رمانتیک که به هنگام تنفس به شما دست میدهد، تمرکز فرمایید. به تکان شکم، قفسه سینه، کتف‌ها و ورود و خروج هوا از روش بینی توجه نمایید.
به دنبال میتوانید بسته به نوع مراقبه از بیان مانترا، تصویر‌های خیالی و غیره برای ارتقاء تمرکز به کارگیری فرمائید.
نکته حائض اهمیت درباره پرت شدن حواس حین مراقبه
در اولِ اعمال مراقبه، تمرکز بسیار سخت میباشد و ذهن ها گوناگون به ذهنیت شما هجوم میاورند. این قضیه تماماً طبیعی میباشد. نکته حائض اهمیت این میباشد که به خویش هیچ تنشی وارد نکنید بلکه با ملایمت و بخشندگی مجدد و مجدد دقت خویش را به تمرین برگردانید. با تمرین مداوم این اذهان کمتر و تمرکز شما بیشتر میشود.
تفاوت یوگا و مدیتیشن چیست؟
در یوگا بیشتر تمرکز روی سالم جسمانی شخص میباشد، در کنار اینکه کوشش میکنیم تا اذهان منفی را از خویش به دور کنیم بعضی از عادت‌های خطا خویش را اصلاح خوا هیم کرد، بنابراین قادر خواهیم بود با خویش واقعیمان رابطه صدق برقرار کنیم. در یوگا تمرینات فرضی و جسمی در کنار یکدیگر جاری ساختن میگردند. به همین استدلال آدم هم به ثبات فکری و هم به وقار روحی و کم عقل می رسد.
ولی در مدیتیشن فقط روی متانت روحی و خل وچل شخص تمرکز می‌نماید و ابدا در بهبود تندرست جسمی دخالتی نخواهد داشت. در هنگام مدیتیشن کل تمرکز و حواس خویش را روی ذهن و روح خویش قرار می‌دهید، به گونه ای که می بایست به جریان انرژی تن خویش متصل گردید.
با این اوصاف می‌اقتدار اظهار کرد که مدیتیشن بخشی از یوگا میباشد. پس از جاری ساختن یوگا سطح انرژی شما بسیار بالا می‌رود، با جاری ساختن مدیتیشن می توانید این مفدار انرژی را در دست گرفتن فرمایید. در واقع تفاوت یوگا و مدیتیشن بیشتر در نوع جاری ساختن آن میباشد، یوگا در قبال مدیتیشن از رنج و دشواری بیشتری بهره مند خواهد بود.
واهمه از ظلمت (نیکتوفوبیا) چیست؟
اصطلاح نیکتوفوبیا از دو واژه یونانی گرفته گردیده‌است (nyktos) به معنای شب و (phobia) به معنای واهمه.
پژوهشگران دریافته‌اند که ظلمات در مغز پاسخی ساخت می‌نماید که منجر آزاد شدن مواد شیمیایی می شود که شعور اشخاص از اضطراب را ارتقاء میدهد. درحالی که برخی از اشخاص میتوانند این اضطراب ارتقاء یافته را آهسته نمایند، بعضی دیگر در جاری ساختن آن ناتوان می باشند. به مکان کاهش اضطراب، این اشخاص اضطراب‌شان را ارتقاء می دهند و یک سطح خوف شدید و غیرمنطقی ساخت‌و‌ساز می‌نمایند. هراس از ظلمت در کودک ها امری به طور کامل طبیعی میباشد. ولی با پرورش طفل و بزرگتر شدن این واهمه فروکش می‌نماید.
خوف از ظلمت در بزرگسالی ناتوان کننده میباشد و قادر است منجر گردد که شخص حتی از رفتن به خارج در شب دوری نماید.
علائم فوبیای ظلمات
علائمی که ممکن میباشد در تاثیر نیکتوفوبیا تجربیات فرمایید بسیار مشابه علائمی میباشد که در بقیه فوبیاها چهره میدهد. اشخاص در گیر به‌این نوع فوبیا وقتی که در ظلمات قرار می گیرند واهمه و اضطراب شدیدی را تجارب می‌نمایند. علائم ممکن میباشد در شغل‌های روزانه و همت در مکتب یا این که فضا فعالیت تداخل ساخت و ساز نماید. حتی ممکن میباشد سبب ساز جراحت به سالم اشخاص گردد.
فوبیاهای گوناگون علائم مشابهی دارا هستند. این علائم ممکن میباشد جسمی یا این که عاطفی باشند. اشخاص دچار به نیکتوفوبیا، علائم را در ظلمت از خویش بروز میدهند و حتی با تامل کردن به‌این مورد در گیر استرس و اضطراب می گردند.
علائم جسمی عبارت‌اند از:
اشتباهات تنفسی
ارتقا ضربان قلب
درد قفسه سینه
لرزیدن یا این که سوزن سوزن شدن
سبکی رمز یا این که سرگیجه
غم معده
گرگرفتگی تعریق سرد
علائم عاطفی عبارت‌اند از:
حس اضطراب یا این که وحشت شدید
نیاز شدید برای گریزو فرار از موقعیت
تلف کردن در دست گرفتن یا این که حس دیوانگی
حس میکنید ممکن میباشد بمیرید یا این که از هوش بروید
حس ناتوانی نسبت به هراس
نیکتوفوبیا چقدر شایع میباشد؟
Nyctophobia یا این که واهمه از ظلمت خیر صرفا در بزرگسالان بلکه در خردسال ها هم یک عارضه شایع میباشد. بعضا از پژوهشگران تقریب زده‌اند که به طور تقریبً ۴۵ درصد از خردسالان هراس از ظلمت دارا هستند. نیکتوفوبیا یکی رایج‌ترین خوف‌ها در میان خردسال ها ۶ تا ۱۲ ساله میباشد. شدت این عارضه در سنین نوجوانی بیش از دیگر عصر‌ها میباشد.
بنیانگذار روانشناسی مثبت کیست؟