سندرم پای بیقرار در خردسالان
سندرم پای بیقرار یک مشکل عصبی میباشد که بر توان کودک ها برای نشستن یا این که دراز کشیدن سوای جنبش تأثیر میگذارد. معمولاً در جواب به درد یا این که غم منجر نیاز غیرقابل در دست گرفتن به جنبش دادن پاها می گردد. نوباوه شما ممکن میباشد این حس را به طور درد، خزنده خزنده، خارش یا این که دکتر روانشناس گزگز تعریف نماید.
سندرم پای بی قرار در شب و هنگام خواب بدتر میباشد، البته میتواند در عصر های زمانبر سکون، مانند بی تکان نشستن در مکتب یا این که در ماشین نیز چهره دهد. درد و حزن قادر است بیاید و برود و ممکن میباشد هر شب حادثه نیفتد. با کشش یا این که حرکت دادن پاها، روش رفتن در نزدیکی یا این که انداختن در رختخواب می قدرت آن را التیام بخشید یا این که التیام اعطا کرد.
تشخیص سندرم پای بیقرار در کودک ها
تشخیص سندرم پای بیقرار در خردسالان طاقت فرسا میباشد؛ چون خردسالان بهخیر و خوبیِ بزرگسالان بضاعت و توان تعریف علائم خویش را ندارند. دکتر بعضی وقت ها سندرم پی بیقرار کودک ها را به خطا دردهای رشدی یا این که ایراد بیش فعالی تشخیص میدهد. برای تشخیص سندرم پای بیقرار در خردسال ها تا سن ۱۲ سالگی، معیارهای بزرگسالان بایستی رعایت خواهد شد:
رغبت شدید به تکان که معمولاً با احساسات خیره کننده و غریب یاور میباشد
علائم در شب بدتر میشود
علائم وقتی ساختوساز میگردد که شما کوشش میکنید آهسته گردید یا این که بخوابید
علائم هنگام تکان کاهش مییابد
خلال این، نوباوه بایستی بتواند احساساتس در پا را با لغات خویش تعریف نماید
در غیر این شکل، این موردها بایستی صحیح باشد:
یک ایراد خواب بالینی برای آن سن وجود داراست
یک پدر و مادر یا این که خواهر یا این که اخوی بیولوژیکی دچار به RLS بودند
هر سیرتکامل کمبود غذایی بایستی برطرف خواهد شد. کودک ها در گیر به سندروم پای بی قرار می بایست از کافئین اجتناب نمایند و عادات خیر و خوبی را پیش از خواب ساختوساز نمایند. در شکل بایستگی، داروهایی که بر دوپامین، بنزودیازپینها و داروهای ضد تشنج تأثیر می گذارند، تجویز می شوند.
چه هنگامی برای سندرم پای بیقرار می بایست به پزشک معالج مراجعه کرد؟
برخی از اشخاصِ دچار به سندرم پای بیقرار هیچوقت پیرو ویزیت بوسیله پزشک معالج دارای تخصص نخواهند رفت؛ چون این گرفتاریی فرضی برای آنها وجود داراست که دور از شوخی گرفته نشوند یا این که دکتر معالج اورا شخصی با نقص روانوسرازیر تلقی نماید؛ البته این اختلال بایستی بدون شوخی گرفته گردد.
این بیماری در حالتی که معالجه نشود بر همت شخص در زمان روز اثر نهاده و باعث خوابآلودگیِ وی می گردد. عوارض ناشی از سندرم پای بی قرار تاثیرات تخریبکنندهی دیگری نیز بر معاشِ شخص می گذارد و چگونگی زندگیش را بهشدت تحت می آورد. تست خاصی برای این سندرم نیست، به همین خیال و خاطر تشخیص و محاسبه به وسیله پزشک معالج ایفا میگردد.
تشخیص سندروم پای بیقرار
هیچ آزمایشی نیست که بتواند سندرم پای بیقرار را تأیید یا این که رد نماید. قسمت بزرگی از تشخیص بر پایه ی تعریف شما از علائم خواهد بود. پنج میزان مهم که پزشک معالج در معاینهیِ خویش برای تشخیص سندرم پای بی قرار به کار گیری مینماید عبارتند از:
نیاز یا این که پافشاری فراوان و معمولا صبرفرسا و غیرقابل تحمل برای خط مشرفتن و جنبشدادن پاها که در اکثر مورد ها با احساسات غیر مطلوب، غیر مطلوب و اندوهگینکنندهای یار میباشد.
تصمیم به جنبشدادن و جنباندن پاها در هنگام استراحت یا این که عدم تحرک ظواهر می گردد یا این که حتی درین مجال شدت مییابد.
شخص پاها را برای التیام و وقار حرکت می دهد.
نیاز به جنبشدادن پاها در بعد از ظهر یا این که شب آغاز می گردد و بهمرور شدت مییابد.
این نکته حائض اهمیت میباشد که چهار خصوصیتِ آورده شده در متن بالا به جهت وضعیت پزشکی یا این که رفتاری دیگری نباشد. پزشک معالج بعداز پژوهش سوابق پزشکی، خانوادگی و داروهای مصرفیِ شخص، معاینهای عصبی و فیزیکی اجرا می دهد.
دکتر با نظارت تست خون ایفاگردیده بقیه بیماریهای احتمالی که منجر ساخت اینگونه علائمی می شوند را پژوهش مینماید. نارسایی تمامی، سطح ها تحت آهن، و بقیه علل نقص خواب، مانند آپنه خواب و بارداری برای مثال مواقعی میباشد که در تست آیتم نظارت قرار میگیرد. حدود ۲۰ درصد بانوان حامله علائم RLS را نماد میدهند که در اکثر وقت ها مورد ها بعد از وضع حمل ناپدید میشوند.
سندرم پای بیقرار در خردسالان
سندرم پای بیقرار یک مشکل عصبی میباشد که بر توان کودک ها برای نشستن یا این که دراز کشیدن سوای جنبش تأثیر میگذارد. معمولاً در جواب به درد یا این که غم منجر نیاز غیرقابل در دست گرفتن به جنبش دادن پاها می گردد. نوباوه شما ممکن میباشد این حس را به طور درد، خزنده خزنده، خارش یا این که دکتر روانشناس گزگز تعریف نماید.
سندرم پای بی قرار در شب و هنگام خواب بدتر میباشد، البته میتواند در عصر های زمانبر سکون، مانند بی تکان نشستن در مکتب یا این که در ماشین نیز چهره دهد. درد و حزن قادر است بیاید و برود و ممکن میباشد هر شب حادثه نیفتد. با کشش یا این که حرکت دادن پاها، روش رفتن در نزدیکی یا این که انداختن در رختخواب می قدرت آن را التیام بخشید یا این که التیام اعطا کرد.
تشخیص سندرم پای بیقرار در کودک ها
تشخیص سندرم پای بیقرار در خردسالان طاقت فرسا میباشد؛ چون خردسالان بهخیر و خوبیِ بزرگسالان بضاعت و توان تعریف علائم خویش را ندارند. دکتر بعضی وقت ها سندرم پی بیقرار کودک ها را به خطا دردهای رشدی یا این که ایراد بیش فعالی تشخیص میدهد. برای تشخیص سندرم پای بیقرار در خردسال ها تا سن ۱۲ سالگی، معیارهای بزرگسالان بایستی رعایت خواهد شد:
رغبت شدید به تکان که معمولاً با احساسات خیره کننده و غریب یاور میباشد
علائم در شب بدتر میشود
علائم وقتی ساختوساز میگردد که شما کوشش میکنید آهسته گردید یا این که بخوابید
علائم هنگام تکان کاهش مییابد
خلال این، نوباوه بایستی بتواند احساساتس در پا را با لغات خویش تعریف نماید
در غیر این شکل، این موردها بایستی صحیح باشد:
یک ایراد خواب بالینی برای آن سن وجود داراست
یک پدر و مادر یا این که خواهر یا این که اخوی بیولوژیکی دچار به RLS بودند
هر سیرتکامل کمبود غذایی بایستی برطرف خواهد شد. کودک ها در گیر به سندروم پای بی قرار می بایست از کافئین اجتناب نمایند و عادات خیر و خوبی را پیش از خواب ساختوساز نمایند. در شکل بایستگی، داروهایی که بر دوپامین، بنزودیازپینها و داروهای ضد تشنج تأثیر می گذارند، تجویز می شوند.
چه هنگامی برای سندرم پای بیقرار می بایست به پزشک معالج مراجعه کرد؟
برخی از اشخاصِ دچار به سندرم پای بیقرار هیچوقت پیرو ویزیت بوسیله پزشک معالج دارای تخصص نخواهند رفت؛ چون این گرفتاریی فرضی برای آنها وجود داراست که دور از شوخی گرفته نشوند یا این که دکتر معالج اورا شخصی با نقص روانوسرازیر تلقی نماید؛ البته این اختلال بایستی بدون شوخی گرفته گردد.
این بیماری در حالتی که معالجه نشود بر همت شخص در زمان روز اثر نهاده و باعث خوابآلودگیِ وی می گردد. عوارض ناشی از سندرم پای بی قرار تاثیرات تخریبکنندهی دیگری نیز بر معاشِ شخص می گذارد و چگونگی زندگیش را بهشدت تحت می آورد. تست خاصی برای این سندرم نیست، به همین خیال و خاطر تشخیص و محاسبه به وسیله پزشک معالج ایفا میگردد.
تشخیص سندروم پای بیقرار
هیچ آزمایشی نیست که بتواند سندرم پای بیقرار را تأیید یا این که رد نماید. قسمت بزرگی از تشخیص بر پایه ی تعریف شما از علائم خواهد بود. پنج میزان مهم که پزشک معالج در معاینهیِ خویش برای تشخیص سندرم پای بی قرار به کار گیری مینماید عبارتند از:
نیاز یا این که پافشاری فراوان و معمولا صبرفرسا و غیرقابل تحمل برای خط مشرفتن و جنبشدادن پاها که در اکثر مورد ها با احساسات غیر مطلوب، غیر مطلوب و اندوهگینکنندهای یار میباشد.
تصمیم به جنبشدادن و جنباندن پاها در هنگام استراحت یا این که عدم تحرک ظواهر می گردد یا این که حتی درین مجال شدت مییابد.
شخص پاها را برای التیام و وقار حرکت می دهد.
نیاز به جنبشدادن پاها در بعد از ظهر یا این که شب آغاز می گردد و بهمرور شدت مییابد.
این نکته حائض اهمیت میباشد که چهار خصوصیتِ آورده شده در متن بالا به جهت وضعیت پزشکی یا این که رفتاری دیگری نباشد. پزشک معالج بعداز پژوهش سوابق پزشکی، خانوادگی و داروهای مصرفیِ شخص، معاینهای عصبی و فیزیکی اجرا می دهد.
دکتر با نظارت تست خون ایفاگردیده بقیه بیماریهای احتمالی که منجر ساخت اینگونه علائمی می شوند را پژوهش مینماید. نارسایی تمامی، سطح ها تحت آهن، و بقیه علل نقص خواب، مانند آپنه خواب و بارداری برای مثال مواقعی میباشد که در تست آیتم نظارت قرار میگیرد. حدود ۲۰ درصد بانوان حامله علائم RLS را نماد میدهند که در اکثر وقت ها مورد ها بعد از وضع حمل ناپدید میشوند.